لعنت به من كه آواز سر دادم،گفتم و نفس كشيدم و زندگي كردم
گفتم بيا و ببين طرف ما شب نيست؟
صدا با سكوت آشتي مي كند يا نمي كند؟
كلمات انتظار مي كشند
من
با
تو
تنها
نيستم
هيچ كس با هيچ كس تنها نيست
اما وقتي آدما يادشون ميره چي دارن،چي ندارن و قتي شرايط تغيير ميكنه و انتظارات تو توهمات بزرگ ميشن...
ديگه نه من حرفي براي گفتن دارم نه دستام و نه نوشته هام
بايد آدما رو آزاد گذاشت.گاهي وقتا كمي واسه يكي.گاهي وقتا كمي واسه همه.
چقدر اندوهناكه كه نوشته هاي يه نفرو اشتباهي تسخير كني
افسوس موها نگاه ها به عبث عطر لغات شاعر را تيره و تار مي كنند...
افسوس...
کي مخاطب اين نوشته هاست؟؟؟؟
