نورباران نيك انديشي خويش!سر در گريبان غمي كه به او تعلق ندارد!
از خود گذشته! بدين ساحت هر كه رسد،جهان نويد پيامبري تازه ميابد،بي كتاب،بي كلام،بي مريد،سياه،سفيد،زرد!بدين ساحت هر كه رسد....
آري!
.
پس!
سومي كه بود كه گريه مي كرد؟
ما كه
دو نفر بيشتر نبوديم كه مي خنديديم!