كاش بدترين حالت فقط همون نخواستن همه چيز باشه ولي وقتي فكر مي كنم مي بينم بدتراز اين هم مي تواند برايم پيش بيايد!!!

ولي من به قول شاملو معتقدم كه:
به چرك مي نشيند خنده
           به نوار زخمبنديش ار ببندي
رهايش كن
رهايش كن
اگرچند
      قيلوله ي ديو آشفته شود
موفق به حضور در بلاگت شدم بالاخره.موفق باشي .بازم به من سر بزن

سلام

اتفاقا به اق بزرگم گفتم ، حرفشو و حرفتو قبول دارم ! زندگيه ديگه بايد جست زد ! باهاس پريد . يا ميفتيم تو چاه يا ميريم جلو!

شب شب شب ... بزرگه ! خيلي بزرگ ! اونقدر كه ماه توش گم ميشه . شب پريشون نميشه !

سلام

شب پريشان نميشود .

زماني مي رسد كه همين لبخند را مي خواهي تا براي يك لحظه هم كه شده پريشاني تمام شود.

..............

ما به دنبا اندوهيم، و دستي ما را براي رسيدن به اين اندوه ياري مي كند حتي زماني كه ديگر اندوهي نخواهيم!!