سوم
پا به زمین بگذار، سینه بازکن، سر به آسمان بلند کن. نسیم بر گونههای تو میگذرد، در عمق شب تنهای تنها خواهیشد: لبخند نزن، حتی از نهایت اندوه، لبخند نزن، شب پریشان میشود.
شب چشم مرا هم، همواره لبخند تو پریشان میکرد.
کلمات کلیدی : هزار قناری خاموش در گلوی من
