الان دوباره خواندم اين نوشته ات را...

دوستش داشتم..

راستش دوست نداشتم تنها شاهد و ناظر باشم... ولي دوست هم نداشتم آخرش اين همه تلخ شود برايم... ولي آخرش هم من تلخ شدم و هم تنها شدك يك شاهد.. يك ناظر كه تنها مي تواند نگاه كند و خودش را مجبور كند كه درك كند.