يادت رفت بگي كه نيمكتها هم قصه سازند. فرقي نمي كند كجا باشند، در يك پارك باشند يا در پياده رو يا در حياط فني 1 يا در كلاس هاي درس مدرسه مان... شايد هم قصه سازيشان كمتر باشد، شايد براي اين بهتر باشند كه بنشيني، تكيه بدهي، قصه اي تلخ را تعريف كني و بعد بلند شوي بروي...